Хүүхдүүд маань өдөр бүр библиэс уншиж, тэмдэглэл хөтлөдөг. Гэхдээ хүүхдүүдийн хувьд заримдаа энэ нь амаргүй ажил байх нь ойлгомжтой. Тэмдэглэл хөтлөхөөс залхуу хүрнэ, библиэ унших гэхээр өөр нэг тоглоом нтр бодогдоно гэх мэт маш шалгуур дундуур чимээгүй цаг, библи унших гэх мэт ажилууд явагдах нь олонтоо.
Өчигдөрийн хувьд гэвэл охин маань библиэ уншиж, дуусаад уншиж ойлгосон зүйлээ хуваалцах үедээ "БАБИЛИОН" хотын нэрийг "ЛАНГЛООН" хот хэмээн өөрийн аялгаараа дураараа гэдэг нь өөрчлөөд яридаг юм байна аа.
Өнөөдөр харин хүү маань библиэ уншиж дуусаад тэмдэглэл хөтлөх болсон чинь залхуу нь хүрснээс болж баахан л унжийж, үрчийж байж бичиж дууслаа. Хачин гоёоор өөрийн сурсан зүйлийн дурайтал бичсэн байлаа.
Би: Хоо, чи аягүй гоё бичсэн байна шдээ
Хүү: Харин эхлээл залхуу хүрээл байсан. Тэгээл гэнэт (толгойныхоо дээр гараараа тойрог зурж, дүрслээд) толгой дээр гэрэл асаад, "дин" гээд, бичээд эхлэсэн дээ.
Томчууд бидний хувьд ч гэсэн чимээгүй цаг хийх болохоор, библиэ унших болохоор л залхуу хүрч, нүд өөрийн эрхгүй анилдаад л гараа дэрлээд bye bye гэчихгээд байдагдаа. Харин хичээгээд~хичээгээд байвал нь гэнэт толгой дээр гэрэл асах мэт хийж чадсан зүйлээ хараад урамшин, улам ихийг сурахыг эрэлхийлэх болдог гэдгийг сануулмаар байна.
Найз нар минь, библиэ уншаад бай, чимээгүй цагаа хийгээл бай тэх тусам амттай болж, бичих тусам эргэн харж урамшиж, асуусан асуулт бүртээ, гуйлт залбирал болгондоо хариу авдагаа харах болно шүү дээ.
No comments:
Post a Comment